Mężczyzna odnajduje osoby ze zdjęć zrobionych 50 lat temu

Zdjęcia to doskonałe pamiątki, przenoszące niczym wehikuł czasu do dawnych miejsc czy wydarzeń. Z biegiem czasu zaciera się w pamięci to, jak wyglądali nasi bliscy lub miejsca, w których dorastaliśmy. Dlatego stare zdjęcia są szczególnie cenne. Mając tego świadomość, student filmowy Victor Galusca, który znalazł stare i zapomniane zdjęcia, postanowił, że zwróci je ludziom z fotografii.

Victorowi udało się odnaleźć sześcioro z nich. Mężczyzna osobiście udał się do o miejscowości Roșietici w Mołdawii, aby z nimi porozmawiać o życiu, doświadczeniach i wspomnieniach. Wszyscy byli bardzo zadowoleni z otrzymanych zdjęć, które wykonał 50 lat temu jedyny fotograf w wiosce Zaharia Cușnir.

Zaharia Cușnir (na środku)

Autorem zdjęć jest fotograf, który spędził swoje życie w Roșietici w Mołdawii. Uchwycił on codzienne życie mieszkańców wioski. Urodził się w 1912 roku i zmarł w 1993 roku.

Axenia Bulhac

„Wiedziała o tym zdjęciu, ponieważ jej krewni widzieli je w Internecie, ale kiedy dałem jej odbitkę jako rodzaj bożonarodzeniowego prezentu, była bardzo szczęśliwa. Szukała miejsca w domu, żeby je powiesić. Wiem, że pracowała w przedszkolu i opiekowała się dziećmi. Niestety nie mogliśmy się zbytnio porozumieć, ponieważ ma problemy ze słuchem. Po prostu się uśmiechnęliśmy i wypiliśmy filiżankę herbaty po tym, jak dałem jej odbitkę ”.

Tamara Cușnir

„Jest daleką krewną Zaharii Cușnira i mieszkała w tej samej wiosce. Chociaż pamięta fotografa jako „inteligentną, bardzo interesującą osobę”, spędzała czas głównie z jego córkami, więc znała Zaharię tylko jako autorytet w domu swoich przyjaciół. Zakochała się w księgowym z kołchozu, który przyjeżdżał i wyjeżdżał ze wsi w sowieckiej służbie wojskowej, ale w końcu wybrał inną kobietę i Tamara straciła z nim kontakt. Było to romans, którego nigdy nie zapomniała. Miała jego zdjęcie w swojej prywatnej kolekcji, które pozwoliła mi obejrzeć. Po spotkaniu z nią znalazłem tego księgowego, który mieszka teraz w innej wiosce. Nazywa się Vasile Tokarchuk. ”

Vasile Tokarchuk

„Księgowy był pewien, że poślubi Tamarę. Przypomniał sobie, jaka była piękna. Wieczory spędzali nad rzeką, rozmawiając do nocy. Nawet ojciec Tamary chciał, żeby za niego wyszła, ale pewnego dnia pokłócili się i zdecydował, że ona nie jest dla niego. Vasile nigdy jednak nie zapomniał Tamary. Widziałem kilka zdjęć, które Tokarczuk przechował od młodości. Rozpoznałem jedną odbitkę i zauważyłem, że wyciął ją z ramy. Teraz jego żona umarła, podobnie jak mąż Tamary, więc są wolni. Chciałbym zainicjować ich ponowne połączenie, być może w wiosce, w której rozpoczęła się ich miłość:”.

Aurel Sarmaniuc

„Jest jednym z około 300 osób, które nadal mieszkają we wsi Roșietici, ale on i jego syn, rozważają przeprowadzkę do Niemiec lub gdzie indziej, aby pracować. Jego syn jest właścicielem 200 owiec, ale zarządzanie nimi staje się zbyt trudne. Twierdzi, że wynajęci przez nich pasterze są alkoholikami, a praca jest dla Sarmaniuca zbyt ciężka. Sarmaniuc i jego żona byli zdumieni, gdy zobaczyli to zdjęcie. Na portrecie widać rozwarstwiony czubek buta. Jego żona drażniła się z nim, mówiąc: „Co z twoimi butami? Gdybym wiedziała, że chodzisz w dziurawych butach, nigdy bym za ciebie nie wyszła!”.

Sergiu Cebotari

„Kiedy pokazałem mu te zdjęcia, zaczął płakać. Całe życie pracował jako listonosz. Teraz jest bardzo słaby i przykuty do łóżka.

Po raz pierwszy spotkał fotograf, kiedy pożyczył od niego rower – był to bardzo rzadki i cenny przedmiot w sowieckiej Mołdawii – młodzieniec zwrócił go w idealnym stanie z butelką wina w prezencie. Ta pierwsza interakcja stworzyła zaufanie, które przerodziło się w bliską przyjaźń, a później stał się częścią rodziny Cușnira.

Cebotari chodziła do tej samej klasy, co jedna z trzech córek Cușnira. Młodzieniec zakochał się w niej, pobrali się z błogosławieństwem Cușnira i żyli szczęśliwie. Loana zmarła w 2019 roku i od tego czasu stan zdrowia Cebotariego się pogorszył”.

Vera Borsh

„Cușnir sfotografował ją tylko dwa razy, więc nie pamiętała go dobrze, ale dokładnie przypomniała sobie, dlaczego zrobiono to zdjęcie. Sama uszyła sukienkę. Kiedy skończyła szyć, poszła szukać Cușnira, żeby mógł zrobić jej zdjęcie w jej nowym ubraniu. Był jedynym fotografem w promieniu wielu kilometrów. Nie wspomniała nic o ciężkim życiu. Dowiedziałem się, że po prostu żyła prostym życiem ludu wiejskiego Mołdawii ”.

Poniżej nieco więcej informacji o tym, jak Victor znalazł zdjęcia i trochę historii o wiosce.

„Ten wyjątkowy skarb odkryłem przypadkiem. Jako student szkoły filmowej, kręciłem dokument w opuszczonej w 90% wiosce w Mołdawii. To było jak cmentarz z wieloma niezamieszkanymi domami ”.

Negatywy zdjęć znalazł w opuszczonym domu Zaharia Cușnia

„Wchodziłem do budynków, aby zobaczyć, co wieśniacy zostawili, opuszczając to miejsce. Były to głównie ubrania, wyroby rzemieślnicze, takie jak dywany czy haftowane ręczniki, a na ścianach wisiało wiele zdjęć ”.

Fotografie były na ścianach i na podłodze, Victor postanowił znaleźć kogoś, kto wiedziałby, do kogo należą

„Najbardziej zaskoczyły mnie negatywy fotograficzne Zaharii, znalezione w jednym z domów. Było ich tysiące, leżały dosłownie wszędzie! ”

„Pamiętam to uczucie, kiedy zbierałem je do kartonika. Niestety nie jestem poetą i nie potrafię tego tak pięknie opisać. Mogę tylko powiedzieć, że przez wiele lat śniło mi się, że zabieram skarb ze śmieci, a od dnia, w którym to zrobiłem, sen już do mnie nie wracał”.

Odnalazł córkę Zaharii Cușnira, była bardzo szczęśliwa, widząc zdjęcia i dała Victorowi pozwolenie na ich wykorzystanie

„Po odkryciu dowiedziałem się, że córka Zaharii nadal mieszka w okolicy. Dała mi zgodę na zeskanowanie i wykorzystanie zdjęć. Wraz z moim nauczycielem fotografii, który czyścił i indeksował negatywy, często odwiedzałem córkę wiejskiego fotografa i jej męża, aby porozmawiać o Zaharii i jego pasji fotografa. Znaleźliśmy później kilka negatywów z ich młodości. Wydrukowaliśmy zdjęcia i daliśmy im w prezencie. To był początek projektu ”.

Później Victor postanowił rozpocząć projekt, polegający na znalezieniu ludzi z uratowanych zdjęć

„Zdjęcia były tak piękne, zdecydowaliśmy więc, że wszyscy zasługują na ich obejrzenie. Po umieszczeniu fotografii na naszej stronie internetowej i na naszym Facebooku wiele osób rozpoznało swoich bliskich lub sąsiadów. Komentowali każde zdjęcie, na którym rozpoznali siebie, lub kogoś znajomego. W ten sposób znaleźliśmy więcej informacji o tym, kto nadal żyje. W międzyczasie zacząłem kręcić dokument o Zaharii. Kto może powiedzieć nam o nim więcej, jeśli nie osoby, które zostały przez niego sfotografowane? Zrobiłem listę kontaktów i razem z moim zespołem odwiedziliśmy dotychczas 6 osób. ”

„Vera Borsh ma świetną pamięć, pamięta prawie wszystkich ze zdjęć. Vasile jest poetą, napisał wspaniałe teksty do piosenek. Tamara nadal jest romantyczką. Axenia jest jak dziecko, zawsze się do ciebie uśmiecha. Aurel w ogóle się nie zmienił. Kocham ich wszystkich”.

Źródło: instagram.com/zahariacusnir